👉👉👉 👉90၀န်းကျင်ကာလက ဇာတိမြေမှာမုန်တိုင်း၀င်ခဲ့ပါတယ်။မုန်တိုင်း၀င်နေတဲ့အချိန်မှာမှ မုန်တိုင်းညဘက်၀င်မယ်လို့ ရေဒီယိုကကြေငြာပါတယ်။လူတွေ အုတ်အော်သောင်းတင်း ဖြစ်ကုန်ပါတယ်။ကျမအဖွားကို ဒီရေလွတ်တဲ့နေရာကိုရွှေ့ဖို့အတန်တန်ပြောခဲ့ရပါတယ်။

                  98မှာဇာတိမြေ မီးလောင်ပြန်ပါတယ်။သူများတွေပစ္စည်း၊လူရရာရွှေ့နေကြချိန်မှာ အဖွားကိုလည်းအိမ်ကနေ ရွှေ့ဖို့လာခေါ်ကြပေမယ့် ချက်ချင်းမလိုက်ခဲ့ပါဘူး။ဒီကိစ္စနှစ်ခုစလုံးမှာ သူ့ရဲ့အတွေ့အကြုံအရ ဒါမဖြစ်နိုင်ဘူး.......... အာ့လောက်လုပ်စရာမလိုအပ်ဘူး........လို့ယူဆခဲ့လို့ပါ။

                 ကျွန်မတို့ဆီမှာခု..........ကိုဗစ်လူနာတွေများလာသံကြားတာနဲ့အမျှ ကျွန်မအဖွားလိုလူကြီးတွေများ ခုနေရှိကြသေးလားလို့ တွေးပြီးစိတ်ပူမိပါတယ်။

                 ဆွေမျိုးတွေကို၊သူငယ်ချင်းတွေကို လှမ်းမေးတော့ အရာရာကို စနစ်တကျနဲ့ တုံ့ပြန်လုပ်ဆောင်နေကြတာကို ကြားရတော့.........ဂုဏ်ယူမိပါတယ်။

                 ကိုယ်ထိလက်ရောက် ဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ပေမယ့် လုပ်ကိုင်ပေးနေကြတဲ့ လူတွေရဲ့မြင့်မြတ်သော လုပ်ဆောင်မှုမှန်သမျှကို ကြည်ညိုလေးစားတဲ့စိတ်နဲ့ ဦးညွတ်မိပါတယ်။  

                                                              # DKMMK